Elkaar Vergeven

Dit schilderij maakte ik op 7-6-2025
bij The Colorfield Performance in Groesbeek.
Ter nagedachtenis aan de bevrijding van
de Tweede Wereldoorlog, 80 jaar geleden.
Hierbij maakte ik onderstaand gedicht.
Elkaar vergeven
Het loslaten van strijd,
in jezelf en in de ander.
Is het misschien dé weg naar vrijheid?
In mijn schilderij zit als basis
een dun laagje zand.
Zand dat ik ‘zomaar’ kreeg, deze week.
Toeval? Of een teken.
Het bezorgde me rillingen.
Zand als metafoor,
samengesteld uit korrels van over de hele wereld.
Samengebracht tot één geheel.
Zoals ook wij, als mensheid,
één geheel vormen.
En toch woedt er strijd.
Groot, in oorlog.
Klein, in onze harten.
Hoe zou het zijn
om jezelf en de ander te zien
door de ogen van Oneindige Liefde?
Diep van binnen verlangt ieder mens
naar liefde.
Om te ontvangen
en door te geven.
Als we de strijd in onszelf
en met elkaar durven loslaten,
ontstaat er ruimte.
Ruimte om vanuit ons hart te leven.
In vrede. In veiligheid.
In Oneindige Liefde.
- Willy Klaver, juni 2025 -